sport narciarski

См. также в других словарях:

• narciarski — narciarskiscy «dotyczący narciarza lub narciarstwa» Sport narciarski. Turystyka narciarska. Tereny narciarskie. Trener narciarski. Zawody, biegi narciarskie. Kurs, klub narciarski. Buty, spodnie narciarskie …   Słownik języka polskiego

• sport — m IV, Ms. sportrcie; lm M. y 1. D. u «ćwiczenia i gry służące podnoszeniu i nabywaniu sprawności fizycznej i wyrabianiu pewnych cech charakteru, jak wytrwałość, lojalność, nawyk przestrzegania reguł» Sport automobilowy a. samochodowy. Sport… …   Słownik języka polskiego

• białe szaleństwo — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sport narciarski, narciarstwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Góry przeżywają najazd amatorów białego szaleństwa. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}środ.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Fédération Internationale de Ski — Gründung: 1924 Gründungsort: Chamonix Präsident: Gian Franco Kasper …   Deutsch Wikipedia

• biatlon — m IV, D. u, Ms. biatlonnie, blm sport. «dwubój narciarski obejmujący bieg na nartach i strzelanie z karabinu (w czasie biegu)» Mistrzostwa, zawody w biatlonie. Zwycięzca biatlonu. ‹łac. + gr.› …   Słownik języka polskiego

• dwukrok — m III, D. u, N. dwukrokkiem, blm sport. «szybki krok narciarski, stosowany w biegu na płaskim terenie, odznaczający się tym, że po każdych dwóch długich krokach następuje silne odepchnięcie się kijami z jednoczesnym złączeniem nart» …   Słownik języka polskiego

• jednokrok — m III, D. u, N. jednokrokkiem, blm sport. «krok narciarski, w którym na jeden wykrok przypada jedno pchnięcie oburącz kijkami» …   Słownik języka polskiego

• maraton — m IV, D. u, Ms. maratonnie; lm M. y 1. sport. «najdłuższy bieg w lekkoatletyce na dystansie 42195 m, bieg maratoński; najdłuższy dystans w danej dyscyplinie sportu, np. w szybownictwie» Maraton narciarski, samochodowy. Biegać w maratonie.… …   Słownik języka polskiego

• skoczek — m III, DB. skoczekczka, N. skoczekczkiem 1. lm M. skoczekczkowie, DB. skoczekczków «ten, kto skacze, uprawia skoki, sportowiec specjalizujący się w skokach, np. w dal, wzwyż, na nartach, ze spadochronem; dawniej także: akrobata» Skoczek… …   Słownik języka polskiego

• tor — I m IV, D. u, Ms. torze; lm M. y 1. «trasa, droga, po których porusza się jakieś ciało; droga, którą zakreśla w przestrzeni poruszający się obiekt, np. pocisk, pojazd kosmiczny; trajektoria» Tory planet. Tor światła. Tory elektronów wewnątrz… …   Słownik języka polskiego

• skoczek — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. skoczekczkowie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} człowiek (zwykle sportowiec, także akrobata cyrkowy) wyspecjalizowany w wykonywaniu różnego rodzaju skoków : {{/stl 7}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień